بررسی علائم اضطاب جدایی در کودکان دوزبانه

برخی از نشانه‌های شایع اختلال اضطراب جدایی در کودکان دوزبانه عبارت‌اند از:

ترس‌های مداوم و غیرواقع‌بینانه در این زمینه که در آینده یک واقعه مصیبت بار کودک دوزبانه را از مراقبت کننده اصلی جدا خواهد کرد. (مثلاً گم شدن، ربوده شدن، کشته شدن یا ترس از تصادف و…..).

علایم رفتاری مانند جیغ کشیدن و گریه‌های طولانی مدت، رفتارهای واپس‌گرایانه، التماس به والدین برای ماندن، طغیان‌های خلقی.

امتناع کودک دوزبانه از رفتن به مدرسه برای ماندن با مراقب.

کودک دوزبانه دارای اضطراب جدایی از به خواب رفتن بدون مراقب امتناع می‌کند.

این دسته از کودکان دوزبانه ترس از تنها ماندن دارند.

کابوس هایی در مورد جدا شدن یا آسیب دیدن فرد مراقب و عزیزان می بینند.

شب ادراری

شکایت‌های جسمی، مانند سردرد و معده درد، در روزهای مدرسه

کناره گیری افراطی از موقعیت‌های جدید یا نا آشنا

تظاهرات و دفاع‌های تکراری درباره علت تنها نماندن

درمان اختلال اضطراب جدایی چیست؟

اغلب موارد خفیف اختلال اضطراب جدایی نیازی به درمان پزشکی ندارند. در موارد شدیدتر و یا هنگامی که کودک دوزبانه از رفتن به مدرسه امتناع می‌کند، درمان ممکن است مورد نیاز باشد.

اهداف درمان عبارتند از: کاهش اضطراب در کودک دوزبانه، ایجاد حس امنیت در کودک دوزبانه و مراقبان، و آموزش کودک و خانواده/مراقبان در مورد نیاز به جدایی طبیعی.

روان درمانی: روان درمانی (درمان”صحبت کردن”) روش اصلی درمان اختلال اضطراب جدایی است. تمرکز درمان این است که به کودک دوزبانه کمک شود تا تحمل جدا شدن از مراقبت کننده بدون ناراحتی و یا دخالت در عملکردهای دیگر را افزایش دهد.

نوعی درمان به نام درمان شناختی- رفتاری برای تغییر تفکر (شناخت) کودک دوزبانه به کار می‌رود تا رفتار کودک مناسب‌تر باشد.

خانواده درمانی نیز ممکن است به خانواده‌تان کمک کند تا در مورد اختلال و کمک به اعضای خانواده بهتر از کودک دوزبانه در طول دوره اضطراب حمایت کند.

داروهای ضد افسردگی یا سایر داروهای ضد اضطراب ممکن است برای درمان موارد شدید اختلال اضطراب جدایی استفاده شود.